Prinsippa for fastsetjing av innløysingssum ved innløysing av frambortfesta bustadtomter
Høgsteretts dom, 09.09.2013, HR-2013-01891-A, (sak nr. 2012/2101), sivil sak, anke over dom
Opplysningsvesenets fond (advokat Erik Gjævenes) mot Laila Firing Andersen med flere (advokat Torstein Burkeland)
Dommarar: Bårdsen, Bergsjø, Matheson, Stabel, Tjomsland
Saka gjaldt prinsippa for fastsetjing av innløysingssum ved innløysing av frambortfesta bustadtomter i medhald av tomtefestelova § 42 fjerde ledd. Hovudspørsmålet var om innløysingssummen skal baserast på ein forholdsmessig del av den totale leiga som frambortfestaren betaler til grunneigaren, eller om han skal byggje på festeavtalen mellom frambortfestaren og framfestaren.
Tingretten og lagmannsretten hadde bygd på det første alternativet. Etter anke frå grunneigaren blei overskjønnet oppheva. Høgsterett la avgjerande vekt på at ordlyden og systemet i tomtefestelova og føresetnadene i forarbeida om direkte bruk av dei alminnelege reglane om innløysing i kapittel VI i lova tilsa at ein også ved framfeste skal fastsetje innløysingssummen ut frå festeavgifta mellom framfestaren og frambortfestaren – i tråd med den ordinære metoden som er omtalt i § 37 første ledd første punktum. Metoden kan likevel ikkje brukast dersom han fører til ein innløysingssum som er lågare enn det grunneigaren har krav på etter Grunnlova § 105. Det vil vere nærliggjande å samanlikne med den kapitaliserte verdien av redusert leige frå kommunen på grunn av innløysinga.